Op anoniem verzoek (we zullen geen namen noemen papa's en mama's) werd het wel weer eens tijd voor een verslag op onze blog.

Peru, het culinaire land van de mango, avocado, quinoa, mais, aardappels (maar liefst 3000 soorten), pisco sour, lama biefstuk en ...cuy (cavia). Het laatste hebben we geprobeerd op de lokale markt. Zowel mentaal als qua smaak was het even doorbijten. De quinoa hebben we reeds in veel verschillende vormen genuttigd: Quinoa rijst, soep, bier, chocolade, taart en muesli

Naast onze culinaire avonturen maken we ook veel andere avonturen mee. Want onze wijze schoonzus zegt 'Rust roest'. Na de Colca Canyon was het mogelijk om via een prachtige busrit, rechtstreeks naar Cusco te reizen. Daar waren wij aangenaam verrast door de koloniale binnenstad met veel restaurants en barretjes. De stad is erg toeristisch maar niet overdadig druk. Wellicht waren wij er ook in het laagseizoen. Vanaf het dakterras van ons kleine hotelletje hadden wij een prachtig uitzicht over de stad. Tja en waar kun je het beste mee beginnen? Juist een 'gratis' stadstour. Onze gids kon veel vertellen over alle gebouwen, de historie (die Spanjaarden hebben een hoop Inca historie laten verdwijnen) en het hedendaagse Cusco. Daarnaast leerden we echt lama wol te onderscheiden van nep en sloten we af met HET drankje van Peru: pisco sour (likeur met limoensap en eiwit)

Cusco is de uitvalsbasis om naar Machu Picchu te gaan. De beroemde Inca Trail (4 dagen wandelen) viel af omdat deze al maanden van tevoren is volgeboekt. Dan kun je kiezen voor alternatieve wandelingen of een hele dure treinreis. In geen van beiden hadden wij zin en kozen voor een goedkopere oplossing: vanaf Ollantaytambo (...vreselijke plaatsnaam om te onthouden en te zeggen) lopen langs het treinspoor.

Een wandeling van 28 km die begint in een kale vallei met rotsen en eindigt in een dal met jungle vegetatie. Het waren 8 zware uren voor de benen met blaren op de hielen, maar prachtig mooi. Als een blok vielen we in slaap om de volgende ochtend weer vroeg op te staan voor het bezoeken van de archeologische plaats Machu Picchu (betekent 'oude berg'). Eén van de zeven wereldwonderen

We hadden onszelf getrakteerd op een busrit de berg op om een klim van 3 uur uit te sparen. Om 6 uur 's ochtends ging de poort open en waren wij een van de eerste toeristen. In het echt is het toch wel heel indrukwekkend om te zien. De grootsheid en de staat waarin het verkeerd is erg bijzonder. Helaas was het niet zo zonnig maar de bewolking maakte het eigenlijk ook wel weer heel mysterieus. Rond de lunch zijn wij (weer...) te voet de berg afgelopen om de trein en vervolgens de bus naar Cusco te halen. Als een opa en oma strompelden wij die avond ons hotelletje weer binnen. Moe maar voldaan!

De afstanden in Peru zijn soms enorm of de weg gaat door berggebied waardoor busritten erg lang zijn. De rit van Cusco naar Lima zou 20 uur duren. Daar hadden we geen zin in en namen daarom een vlucht van 1 uur. De hoofdstad Lima zelf stond niet echt op ons verlanglijstje en hebben we daarom overgeslagen. Wij konden direct een bus naar Huaraz pakken, wat wel op ons lijstje stond. Deze stad ligt ingeklemd tussen de bergketens Cordillera Blanca en Negra. De bergen liggen hier vol met wandel- en klimroutes. Met getrainde benen en longen, hebben we twee prachtige dagwandelingen gedaan, namelijk 'Lago 69' en 'Lago Churup'. Groene valleien, helblauwe gletsjermeren en witte sneeuwtoppen. Je zou bijna The Sound of Music gaan zingen... als je de tekst tenminste weet. Wij kwamen bijna nog in de verleiding om een gletsjer te beklimmen, maar dat werd ons gezien het weer (regen) sterk afgeraden. Dan bewaren wij die wel voor Ecuador

Vanuit Huaraz reizen wij naar het noorden van Peru. De stad Chiclayo en omgeving zal ons de komende twee weken genoeg te bieden hebben. Voor nu, hasta luego (tot snel).